"na obraz i podobieństwo"
przechadza się po wyspie
ziemia chrzęści pod stopami
każdy krok zmienia układ planet
galaktyki rodzą się i umierają
samotny w kosmicznej przestrzeni
dla zagubionego ziarnka piasku
pozostaje nierozszyfrowaną enigmą
mocą sprawczą
o wielu imionach
'Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę' Księga Rodz. roz.1, wers 27
autor
Donna
Dodano: 2016-11-04 15:20:20
Ten wiersz przeczytano 1056 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Dobry wiersz.
Miłego dnia :)
Ponadczasowa refleksja. Pozdrawiam :)
och, tak bardzo nas umiłował, a my wiadomo jak te
dzieci potrafimy być okropni
Pięknie :))
Enigmatyczny Twoj wiersz, ciekawa tresc i nadany
klimat.
Podoba sie.:)
Pozdrawiam Danusiu i dobranoc.
Dziękuję Dorotko za komentarz może pomyślałby z
zmianach ale wytrącają one z rymów i tempa.Zresztą na
wystawę ich nie piszę tylko dla rozrywki.Miłej nocy z
pewnością uwagi są przydatne.
Jak pięknie potrafisz słowom nadać właściwy sens i
znaczenie...pozdrawiam
I dał nam mowę...
Pomilczmy razem - wiersz i przesłanie
zatrzymuje.Pozdrawiam ciepło:)
Ty to potrafisz. Dla ziarnka piasku to
wszystko...Pozdrawiam serdecznie
Doskonaly wiersz, Danusiu.
Bardzo się podoba :)
Pozdrowionka :)
Witaj Danusiu,
Musze przyznać, że Twój wiersz zrobił na mnie ogromne
wrażenie - jest wręcz osobliwy. Pozdrawiam serdecznie
i życzę Ci, samych pogodnych dni:)
Mądry i filozoficzny wiersz. Są yytania na które nikt
chyba nie zna odpowiedzi. Pozdrawiam
dobry, lubię takie :) pozdrawiam Danusiu
Mądry wiersz , dla zagubionego jest
nierozszyfrowaną enigmą - piękny przekaz .
Pozdrawiam serdecznie :)