"na obraz i podobieństwo"
przechadza się po wyspie
ziemia chrzęści pod stopami
każdy krok zmienia układ planet
galaktyki rodzą się i umierają
samotny w kosmicznej przestrzeni
dla zagubionego ziarnka piasku
pozostaje nierozszyfrowaną enigmą
mocą sprawczą
o wielu imionach
'Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę' Księga Rodz. roz.1, wers 27
autor
Donna
Dodano: 2016-11-04 15:20:20
Ten wiersz przeczytano 1059 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (45)
Dobra refleksja demono.
Potrafisz zatrzymać Człowieka.
Miłego wszystkiego... Danusiu.
Pozdrawiam serdecznie:)))
Niebanalna refleksja Danusiu. Pieknie i ciekawie
piszesz. Pozdrawiam serdecznie.
Ciekawie poprowadzona myśl.Pozdrawiam.
fakt jesteśmy małym ziarenkiem piasku. Całuski Danuś
:)
Pięknie, niebanalnie, refleksyjnie...
Serdeczności Danusiu:)
Bardzo ciekawy Twój wiersz.
Jako Wszechmogący dociera do każdego ziarenka z
miłości w sposób indywidualny i tak odczytuję puentę.
A ten wers
'samotny w kosmicznej przestrzeni' jakże trafnie
określa samotność Jezusa na Golgocie.
Dziękuję za ten wiersz Demono :)
Przydatna myśl
Dziękuję wszystkim moim gościom, za cztanie i każdy
komentarz. Serdeczności.
Alinko, kochana jesteś.... dziękuję.
Przednoc minęła na czytaniu Twoich wierszy. Przy kilku
z pierwszych mocno mnie ścisnęło. Wiesz, dobrze, że
nasze słowa się zeszły. Wiele mnie nauczyłaś.
Pozdrowienia, Danusiu.
Bardzo ciekawy temat i głębokie przemyślenia wspaniale
dopracowane.Pozdrawiam serdecznie.
Gdyby człowiek był doskonały nie miałby szansy na
katharsis i nadziei na nowe życie!
Pozdrawiam Danuś, a wiersz warto przeczytać kilka
razy. Dobranoc Kochana i dziękuję:-)
czyżbyś sugerowała, że proces twórczy trwa... ciekawy
wiersz, pozdrówka.
Bardzo ciekawy wiersz z dużą refleksją w tle.
Pozdrawiam
serdecznie.
za Zenkiem :) pozdrawiam i głos zostawiam +