na pomoście

czasem lubię samotność

gdy otacza mnie cisza
niedosłyszalny szum
jeziora, drzew, natury

czasem lubię samotność

gdy muszę wszystko przemyśleć
ogarnąć okoliczności, zdarzenia
zrozumieć dlaczego biały a nie czarny

czasem lubię samotność

gdy tylko ja i pustka
wypełniona uczuciami
łzami smutku i radości

czasem lubię samotność

gdy z wiatrem rozmawiam
lepiej niż z człowiekiem
i łatwiej niż z Bogiem

czasem lubię samotność

gdy wstydzę się spojrzeć w oczy
komukolwiek i jakkolwiek
mam dość, dźwigam w sobie głaz

czasem...
lubię samotność...

autor

niaska

Napisany: 2005-12-01 Dodano: 2005-12-01 22:42:52

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie