Na przekór...
Żyję na przekór wszystkiemu,
wybieram własne ścieżki.
Zaznaczam je na mapie wyobraźni.
Nikt ich nie zna,
nikt nie wie,
dokąd prowadzą.
Na koNcu każdej jest cierpienie,
pogarda dla samej siebie.
Nie chcę myśleć,że choćby na jednej
jest zapomniany szlak,
na którym znalazłabym własne szczęście.
Poczułąbym,że jestem potrzebna...
autor
perła
Dodano: 2005-11-02 17:57:43
Ten wiersz przeczytano 543 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.