Zbłąkana nuta

Gdzieś na dnie moje duszy spoczęła zbłąkana nuta.
Nuta muzyki mojego ciała,
a ono wciąż gra fałszywy akord.
Zostań moim dyrygentem,
wirtuozem moich myśli i zagraj na nich najpiękniej jak potrafisz...
Potowarzyszę Ci,bo mój śpiew rozbrzmiewa echem zamkniętych ust.
Stworzymy duet,jedyny na tym szarym,cichym i martwym świecie.
Graj więc najpiękniej jak potrafisz...

autor

perła

Napisany: 2004-02-10 Dodano: 2005-10-19 14:49:34

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie