Na przekór losowi

Bez względu na to, jak życie nas kopie, nie wolno się poddawać...Uczę się żyć na nowo... Wygram.

Zamknęłam w sercu swój świat.
W duszy schowałam serce...
To wszystko nie miało być tak.
Zły los wziął me życie w swe ręce...
Zabrał to na co czekałam
W zamian dał strach, przed którym uciekałam.
Śmieje się w oczy, gdy ja się męcze.
Zagląda do duszy, chce zniszczyć me serce.
Ja się nie poddam,
Tam przecież mój świat...
Tam wiara, nadzieja...
Tam miłości jest kwiat.
Zły los go nie znajdzie, serca nie zabije.
Będę walczyć o szczęście...
Bo po to żyję!

autor

kruzolek

Napisany: 2007-09-17 Dodano: 2007-09-17 10:57:25

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie