na złudnej chmurze

Czuje się jakbym żyła
Na nadmuchanej marzeniami chmurze-złudnej
A nie...że naprawdę żyję


To tak jakbym łykała powietrze
-słodką watę cukrową,
której tak naprawdę nie ma,
a smaku jej nie czuje

wiec jestem głodna,
ale głodu tez nie czuje,
bo realnie nie ma on bytu


jest tylko w mojej psychice...

i może jestem niezwykła...
może dla Ciebie
może dla niej
może dla niego...

i może jestem niezwykła.. w sposobie ..jakim Ciebie kocham..

lecz tak naprawdę nie ma Cię..
nie ma nikogo kogo kocham
bo nikt nie kocha mnie

wiec żyje na tej złudnej chmurze
by do końca nie oszaleć

lecz czasami mam wrażenie
ze marzenia ogłupiają..

tak bardzo chciałabym poczuć, że żyje
ale nie mam już siły budować czegoś nowego.. i szukać czegoś.. kogoś nowego

nie żałuję żadnej z chwil w mym życiu,
lecz chciałabym nie czuć już nic..
tej dziwnej pustki samotności..
mimo ze jest rodzina i przyjaciele

chciałabym już nie czuć..

tym co tak czują...

autor

karla

Napisany: 2007-02-16 Dodano: 2007-02-20 21:56:44

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie