Nadchodzi król wrzesień
W alejkach uroczyście rozwijają dywany.
Coś ważnego za chwilę się wydarzy.
Otóż nadchodzi król wrzesień.
Złote runo niesie.
Każe rozdać wszystkim swe skarby.
Gdyż hojna jego natura.
----
Ławeczkę w parku
ozdobioną liśćmi pozostawił.
Dla długich nostalgicznych rozmyśleń.
----
Babie lato pragnie się pożegnać.
Pajęczynę na pamiątkę plecie.
By stęsknione oczy patrzyły.
Jak ktoś przypadkiem
Ze szczerym uśmiechem ją spotka.
----
Ktoś się zbliża powoli.
Gdzieś tam z daleka
idzie ochoczo.
To pani zima
czapka
szalik
rękawiczki
sanki ukryte w szopie
Już czekają.
Autor wiersza Damian Moszek
autor
Damian Moszek
Dodano: 2023-09-12 10:07:00
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Humorystycznie będzie się rymowało.
Rozumiem, że wrzesień jest królem, który prezentuje
jesień. To na tej porze tytuł się zatrzymał, skąd więc
nagle znalazła się zima?
(+) bo komentarz to zbyt mało.
Oznaki jesieni są już wokół nas. Wielkimi krokami się
zbliża. Piękna jesienna melancholia. Ślę moc radosnych
pozdrowień:)
już przyszedł. A ja lubię jesień.