Z nadzieją
stare chaty za wsią
zgarbione zjawy
pielgrzymki donikąd
staruszki pochylone
nad wspomnieniami
bez cienia łzy
w niemodnych ubiorach
zapłakane deszczem
po dwie po trzy
opuszczone niechciane
jak pamięć wbita w ziemię
by na przekór żyć
harde i smutne
wyrosłe z mieszkańców
gniazda oporu
przed przemijaniem
ciągle rumiane
z nadzieją że kiedyś
powróci z komina
dym zwyczajnych dni
autor
Grusana
Dodano: 2021-02-14 19:14:25
Ten wiersz przeczytano 913 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Niech ta nadzieja będzie z Tobą. I niechby ten dym
zwyczajnych dni objął nas wszystkich.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję serdecznie za Wasze odwiedziny i miłe
komentarze! Pozdrawiam ciepło!
Jest nadzieja że wróci powiew...
Pogodnego dnia:)
Optymistyczny obraz?
Z przemijaniem się splata.
Serdecznie.
;)
Rozbudzający wyobraźnię, pełen refleksji przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
Obrazowo aż zobaczyłam :)
Miejmy nadzieję...
Starość ma duszę, często niezwykle waleczną.
Pozdrawiam.
smutny obraz rzeczywistości. (widzę wśród nich moją
mamę)
Witaj Grusana.
Smutny w przekazie wiersz, ale jest nadzieja,
powrotu.:)
Pogodnego i magicznego wieczoru,
życzę i pozdrawiam.:)
Przemijanie i nadzieja. Daj Boże na lepsze jutro.
Pozdrawiam serdecznie.
Pięknie o przemijaniu :) pozdrawiam ciepło :)
Wiersz ładny z nadzieją...pozdrawiam.
Dobry, obrazowy wiersz o przemijaniu, Grusanko,
dobrze, że te staruszki się nie poddają i walczą o to,
by jak najdłużej móc cieszyć się życiem.
Pozdrawiam z dużym podobaniem dla wiersza :)
Obrazek malowany w czasie przeszłym ,miło
powspominać.:-)))