NADZIEJA.. czy powróci ?
dedykuje GOSI-TAN
w kosmicznej pustce serca samotne,
co się znalazły w życia jesieni,
marzą wciąż jeszcze o swoim szczęściu,
o kimś... kto życie smutne odmieni.!
lecz dziś niestety nadeszła starość ,
i nic dobrego ich już nie czeka,
choroby, smutek , pamięci żałość.
taka to smutna dola człowieka!
może gdy przejdą na druga stronę,
będą wiedzieli ze są u celu,
gdy się pozbędą bagażu wspomnień,
wtedy zabłyśnie światło w tunelu.
wtedy zaświeci im jeszcze słońce,
los się odmieni, szczęście powróci,
bo tutaj tylko żałosny koniec,
młodości nigdy i nic..już nie zwróci.
Autor gocha-tan i vin 13.04.2011
Pierwszą zwrotkę napisała GOSIA-TAN i miał być to wiersz optymistyczny. ja dopisałam resztę i wyszło na smutno .. ale mam nadzieje ze nie będzie aż tak źle.?!
violuchna13
Komentarze (5)
W ciekawy sposób pokazujesz utraconą nadzieję. Myślę,
że będąc u kresu życia mamy tylko jedną nadzieję
mianowicie taką, że będzie nam lepiej tam gdzie
odejdziemy. A na chwilę obecną zostają tylko piękne
wspomnienia chwil, w których o nadzieję nie trzeba
było się martwić. Pozdrawiam:)
może i smutno wyszło ale tak życiowo, niestety nie
zawsze jest pięknie i kolorowo
Młodości nic nie zwróci, ale koniec nie musi być
załosny! Pozdrawiam!
Również myślę, że nie musi być tak źle. Jesień też
bywa piękna.
witaj, no niestety takie są uroki i smutki tego
świata. jednym częściej słońce świeci, innym
w smutku upływa życie. po tamtej stronie
wszystkim będzie jednakowo. ładny wiersz.
W trzeciej strofie, czwarty wers.proponuję - pominąć
"im", będzie płynniej. pozdrawiam.