* Najpiękniejsza podróż mojego...

Dla Najwspaniajszej Przyjaciółki...

Otulona magią nocy,
pod gwiazd baldachimem,
zagubiona we wspomnień mocy,
osnutych białym dymem.

Wspominam szczyty wysokie
swą stromizną wyniosłe,
gdzie ziemia styka się z obłokiem,
A wiatr wolności słowa krzyczy wzniośle.

Wspominam strumienie bystre,
O wodach niezmącocnych,
Gdzie krople czyste
Ochładzają wędrowców strudzonych.

Wspominam łąki rozległe,
z zielenią wszędzie wokół,
Gdzie niezapominajki dyskretnie
stapiają się w błękit mroku.

Wspominam też dzień,
Słoneczny, ciepły, letni,
Gdy siedząc, schowana w cień,
Zdałam sobie sprawę z przyjaźni potęgi.

Wspominam rozmowę z nią,
Kiedy głęboko w serce swoje zajrzałam,
I czując, jak myśli przez głowę galopem mkną,
Uczucia swoje na słowa przelałam.

Bo najpiękniejszym przeżyciem
Dla każdego z nas,
Jest zajrzeć w serce - chociażby skrycie,
I odkryć, co tak skrupulatnie ukrywał czas.

autor

Nemain

Napisany: 2005-11-28 Dodano: 2005-11-29 00:02:40

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie