Największa radość
Nie odbieraj mi Boże choć wspomnień
Wiem że są nie do naprawienia
Grzeszne bolesne nieodwracalne
Ale kocham je i są mi potrzebne
Tak jak kiedyś i Ty byłeś.
Oddam Ci Boże wszystkie wspomnienia
Nawet te do naprawienia i te odwracalne
Po kres miłosierdzia
Znowu chcę ją kochać wiecznie
Aż po zmartwychwstanie.
autor
tarnawargorzkowski
Dodano: 2021-03-13 11:02:54
Ten wiersz przeczytano 1429 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Ładny przekaz z refleksją.
Życiowy wiersz mówiący o istocie życia.
Pozdrawiam
Marek
Podobno pragnienia się realizują jeśli się bardzo tego
chce.
Bardzo ciekawe połączenia. Na piątkę. Pozdrawiam :)
Dziękuję za miłe komentarze
A uznaniem dla autora za ten romantyzm klaniam sie:)
Wspomnienia w pamięci na zawsze zostaną,
zarówno te smutne jak i te radosne,
ONA będzie zawsze Twoją ukochaną,
na pewno nikt inny posiąść ją nie może.
Ciekawie, romantycznie o miłości Robercie.
Serdecznie pozdrawiam życząc udanego weekendu :)
Szczere pragnienia mają szansę na wysłuchanie...
Pozdrawiam :)
Robercie, ujmujesz wierszem, który wyraża wszystko, co
człowiek może pragnąć tylko dla siebie;)
Dla jednego dużo, dla drugiego mało, chyba ktoś wyższy
musi to osądzić:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Pięknie ... te grzeszne wspomnienia uczyły Cibie życia
...
wiara i miłość - pięknie
Wspomnienia są jak perły.
Mają coś z łez i coś z tęsknoty.
Wiersz niczym modlitwa,
podoba mi się. Pozdrawiam
Świetny wiersz skłaniający czytelnika do głębokiej
refleksji odnośnie wiary, miłości, nadziei i zwątpień.
Bardzo na TAK.
Pozdawiam serdecznie.
Piękny refleksyjny wiersz. Masz bogate w miłość serce
dla Boga i dla ludzi. Serdecznie pozdrawiam.
Gdy wiara i nadzieja stają się chwiejne Pan Bóg
spieszy z pomocą przemawiając - Uwierz we Mnie.
Pozdrawiam :)
Widzę kontynuację w dwóch osobach (płciach). Ciekawy
pomysł. :)
Pozdrawiam. :)