Nałożnica Charona

...przez Styks...

Przez ust zazdrość krzyczy. Sypie perłą złości.
I łzy roni w swojej bezradności.
I przez usta miłość jęczy, już bez pereł,
Lecz ze skarbem większym.
I nienawiść też przez usta. Słowem wykrzyczanem,
Ani perłą ani skarbem. Bólem jeno.

Krzyczą naraz wszystkie. Która najgłośniejsza?
Ino takie same wszystkie. Ni jedna nie lepsza.
Góry chcą przenosić. Odległości zmniejszać,
I wiarę do serc pustych wlewać.

Jedna nad nie większa. Jedna cichsza.
Dostojniesza. Nic nie obiecuje.
Pereł jej nie trzeba. Spokój za nic daje.
Ani prawdy nie upiękrza, ani ust nie kaje.
Słowem... perłą... bólem... ludzi nie zjednuje.
Ino raz przychodzi. Bez wahania.

I nie wargą krzyczy.
Lecz oczami niemo przemawia.

autor

spiewaczka

Napisany: 2006-03-27 Dodano: 2006-03-28 15:08:31

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie