Narodziny czasu

W półmroku wściekłych kątów
zobaczyć można twarz
wyrytą w płatkach ciemności
i usłyszeć szelest można
urywany cichym westchnieniem
chwili
która właśnie obok jak cień
przepływa
i skóry dotykiem gładzi
i oddechem odnajduje fragment
drogi.

W półmroku wściekłych kątów
słowa można zrozumieć
i sen
i pragnienie
i duszę odnaleźć
jak wtedy zagubioną
i dłonią zatrzymać
obraz co powstaje z gęstych
mrocznych obłoków.

W półmroku wściekłych kątów
gdzie czasem człowiek
przysiądzie i za bramą powiek
i ust przymkniętych
historię tworzy
budzi się czas
i budzi się czasem
po to tylko
by z boku na bok
ze snu w sen
z odrobiną jasności
przetrwać do rana.

dla M.

autor

motyl nocy

Dodano: 2005-04-19 11:01:36

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie