Nasz Karol
Żył kiedyś człowiek pośród nas-
Co wielkie serce miał,
I tak ukochał świat-
Miłość swą-wszędzie słał.
Pielgrzymem Go nazwano-
Bo ludziom radość przynosił,
Skrzydłem anioła-jego imię w naszych
sercach zapiasno,
Choć wcale o to nie prosił.
Jedną kobietę-miłował nad życie-
Jednej zawierzył-i wierny był,
Prowadziła Go za rękę-w Jego ziemskim
bycie,
Kochamy Go nadal-bo pięknie żył.
Choć łza tęsknoty za Nim-
Wciąż z oczu naszych spływa,
Obecność Jego ducha wśród nas-
Zostanie zawsze żywa.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.