Nasz pierwszy bal
Polonezem mnie miła czarujesz,
a ja ledwo nogami powłóczę.
Powiedziałaś mi wtedy: głuptasie,
tańczyć zawsze się można nauczyć.
Miałaś krótką spódnicę granat,
białą bluzkę miłą w dotyku.
I te nasze ciała rozgrzane,
jakby tańce trwały w tropiku.
Byłaś wtedy taka szczęśliwa,
promieniując, jak samo słońce.
I stało się jak w życiu bywa,
że los nas na zawsze połączył.
Dzisiaj nie tak już błyszczą oczy,
Nogi nie rwą się też do tańca.
Każdej nocy dziękuję Bogu,
Że jestem twym miła wybrańcem.
Chociaż nasz czas najlepszy minął,
Zima włosy nam przyprószyła,
wciąż tą samą jesteś dziewczyną,
co mnie tańczyć kiedyś uczyła.
Komentarze (16)
lekko i tanecznie przemierzasz drogami
życia...ciekawe...brawo....
piękny wiersz i mimo upływu lat pozostały żywe
wspomnienia Z przyjemnością czytam Twoje ciepłe i
czułe wiersze Serdecznie pozdrawiam:)
To czasy młokosów - dziś one w nas takie jak dawniej,
tak ja się czuję, dalej jestem młokosem - w g slow
wszystkich wierszach, jeszcze nie mamy włosów pod
nosem.
Następny piękny ciepły szalik związany pod szyją poety
:-) bardzo romantycznie i pokrzepiająco :-)
i jak tu nie powiedzieć że muzyka miłości nie dodaje
skrzydeł,Piękne wyznanie chodz już nie te oczy
...Ujmuje łapie za serce,pieknie
Pozdrawiam
Tańcem wiersz poprowadzony. Miłość w najpiękniejszej
odsłonie. Wzrusza.
Pozdrawiam!
Polonezem przez życie z ukochaną osobą- to dopiero
szczyt marzeń. A mnie oczy zabłyszczały czytając ten
wiersz, mimo, że rytm trochę się zgubił :)
wzuszajaca historia ,wiernosc i milosc... az milo
czytac
Miłość w czystej postaci pozdrawiam...
Być razem na całe życie i wspominać piękne
chwile,,pozdrawiam++
...to wspaniała rzecz tak kochać...
Piękne wspomnienia, niech czar trwa :)
Wiesz co jest tutaj najfajniejsze? Wspomnienia.
Pozdrowionka.
To wspaniale tak kochać przez lata, i tak pięknie o
tym pisać! Pozdrawiam!
Jak to pięknie " od matury, aż po chmury." Bardzo
ładnie o małżeństwie. Pozdrawiam