nasz świat
zagubiłem się w otchłani czasu
zaplątałem w drodze swej
upadłem wstałem by iść dalej
stałaś w obliczu gwiazd
niczym ta kropla rosy
zanikająca w promieniach słońca
byłaś blisko tak
wyciągnąłem dłoń
podałaś by iść razem
powiązani światłem księżyca
szliśmy plażą a fale oblewały nasze...
poczułem żądzę twego ciała
usłyszałem bicie serca
łza po twarzy spływała
otarłem przytuliłem
czułem drżałaś cała
powiedziałaś zostań
zostałem na wieczność
każdej nocy będę okrywał
byś nie zmarzła swym ciałem
każdego ranka będę szeptał słowa miłości
do serca twojego
obsypię płatkami róż
splecionych z promieni słonecznych
ukołyszę twój ból
i strach
oczy twe łez nigdy nie zaznają
serce twe nigdy nie zakrwawi
dla ciebie rzucę pod nogi bukiet płatków
róż
utkany promieniami słońca
przepłynę morza oceany
uwiodę serce twe
a potem będziemy
do rana tańczyli pieśń miłości
uniosę na rękach
w największe zakamarki chwil zapomnienia
rzeknij
a oddam duszę
wyrwę serce dam tobie
tylko w mych objęciach
zaznasz największe chwile rozkoszy swego
ciała
oczy twe ranka nie będą chciały ujrzeć
z twego pucharu najdroższe trunki świata
skosztuję
usta stopy ucałuję
nigdy nie przestanę
dnia będzie za mało
piękne są usta twoje czerwone
piękne są twoje oczy zielone
gdy nie ma w nich łez
piękno jest wszędzie w każdym calu ciała
twego
każdego ranka spoglądam w okno
widzę ciebie każdego wieczoru
wsłuchując się w ciszę
oczekując głosu krzyku serca
gdyby pióro było szybsze od myśli
rzuciłbym pod nogi
bukiet wierszy splecionych promieniem
księżyca
oczy twoje zielone
otrzeć łzę przytulić ucałować
i umrzeć dla nich chcę
odnaleźć pomogę drogę pokażę
przez życie serce twe poprowadzę
bo czym jest świat
gdzie nie ma miejsca
dla nas dwojga
Komentarze (8)
Tylko 13? Daję 14!
ładnie.
Miłość prawdziwa- dana niewielu.
Wielka deklaracja miłości. Podziwiam :)
Za przedmówcami - potężna dawka wyznaniowa i gdyby
świat się składał z takiego klimatu - raj mielibyśmy
na Ziemi.
P.S Wszystkiego dobrego dla peela i Autora, w końcu
wczoraj było
Wasze święto,
a ja nawet piosenkę okolicznościową napisałam...
Miłego wieczoru, poza tym :)
Ależ piękne wyznanie z miłosnym oddaniem, sądzę, że
takich romantyków jest coraz mniej, a szkoda.
Pozdrawiam serdecznie, Grzegorzu
z wiersza podobaniem.
Grażyna :)
witaj Marku. Cóż, bez miłości świat nie przedstawia
żadnej wartości. A miłość bez czynów jest tylko
słowem, dziś tym, jutro tamtym. Dwie siostry, miłość i
nienawiść, granica między nimi cienka. Pozdrawiam.
Piękne wyznanie miłości.
Która kobieta nie pragnęłaby mężczyzny o takim
romantycznym usposobieniu.
Miłość ponad wszystko. Cóż bez niej byłby wart owy
świat. Twój wiersz przywołuje we mnie wspomnienia
młodzieńczego stanu zakochania. Wtedy wydawało mi się,
że dla ukochanej byłbym gotów oddać nawet życie. Z
perspektywy czasu priorytety się zmieniły. Miłość
dojrzała jak jesienny owoc i oczekuje innych
poświeceń.
Pozdrawiam Grzegorzu:)
Marek