Nasza wiara

Wiara upadla, nadzieja pozostała...

Jak nasza wiara bywa niekiedy złudna,
Wiara w ludzi, którym znów zaufaliśmy za bardzo,
A może po prostu za często...?
Znów nabierasz w ręce pustkę,
Nie dlatego, że ktoś o Tobie zapomniał,
Ale że zapomniał właśnie On/właśnie Ona...
Bo miało być tak pięknie...
Na zawsze.
A okazało się tylko na ten krótki czas, którego zapomnienie zajmie dłużej...
Bo śniłeś znów o nierealnym,
A On nie widział możliwości, by inaczej sprowadzić Cię na ziemię...?
Bo myślałeś...
Zamiast czuć, wierzyć i działać!?
Wszystko to już nieważne,
Zupełnie jak wiele razy dotychczas...
Za każdym razem poddawałeś się,
Więc i teraz nic nie trzyma Cię na polu bitwy.
Słońce zdążyło spaść za horyzont...
...tuż przed Tobą.

...tuż przed Tobą.

autor

Pita

Napisany: 2006-08-28 Dodano: 2006-08-28 16:47:12

Ten wiersz przeczytano 787 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie