Nasza ziemia
Zbudowali fabryki, wieżowce do nieba,
Pozbawili nas powietrza, jak głodujących
chleba
Przysłonili nam zieleń lasów i borów.
Zamiast przepastnych łąk ciągną się ścieżki
torów,
Teraz już żaden ptak nie zaśpiewa,
Zniszczyli korzenie każdego drzewa.
Dziś ludzie naiwni jak dziecię,
Marzą o życiu w lepszym świecie.
Lecz żyć długo nie będziemy,
Bo sami siebie od wieków trujemy.
Ratujmy więc ziemię, bo jest jedyna,
Naszej pomocy potrzebuje każda roślina.
autor
White Raven
Dodano: 2008-03-08 11:10:17
Ten wiersz przeczytano 8351 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Tak, nasza już biedna ziemia dogorywa...Lecz nie ona
zginie - to człowiek truje sam i nie tylko
ziemię!,,Siebie"!Nie ma drugiej żyjącej istoty, tak
bardzo podobnej do człowieka i jego mózgu,a więc
niszczmy nasze środowisko dalej.Już posunęło się za
daleko,lecz nie wszyscy to widzą!A szkoda.Wiersz
oddaje to doskonale. Super temat.
Wierszem zgrabnie o przyrodę wołasz...
Lecz to my o niej decydujemy...
Jak ją chronić niech uczy już szkoła...
I tak, jak Ty literką ładną ją opiszemy
cywilizacja wtedy będzie rajem, gdy zostawi miejsce
na dzikie zakątki, których niestety jest coraz mniej..
w zupełności popieram, żyjemy w coraz bardziej
zanieczyszczonym i sztucznym świecie. +