Naucz mnie żyć!
...chodźby się skończył świat my się nie skończymy.
Nauczysz mnie żyć?
Dobrego lub złego
Zaplanowanego co do sekundy bądź
nieokreślonego, spontanicznego i
wyzwolonego
Pełnego wyrzeczeń, poświęceń, czy
słynącego z wolności beztroskiej
Jakiego zapragniesz
Nierozwaznego szaleństwa, nie cierpliwości
statecznej... a moze nie.
Wyrzekne sie zazdrości, no moze nie
zawsze.
Czasami.
Wybaczenia! Przede wszystkim, wtedy nie
dosięgnie nas beznadzieja
Naucz mnie żyć!
Jakkolwiek, byle przy Tobie.
Komentarze (2)
Piękny wiersz,pozdrawiam:)
pięknie:) jakkolwiek byle przy Tobie...cudnie:)
pozdrawiam:)