Nazajutrz

Jesień ma tą właściwość, że swoją szarą stroną przytłacza, a złotą raduje. I przygotowuje do zimowego snu.

Nazajutrz jest koniec świata.

na tę okazję
obudzę się o świcie
wypiję herbatę
zjem ciastko
z cukierni za rogiem
włączę radio
nastawię płytę
i posłucham sade
spojrzę za ono
na niebo
założę płaszcz
i przejdę się
ostrołęcką ulicą przeciętności
obserwując jutrzejszych ludzi
usiądę na ławce w parku
i obejrzę się
czy aby ktoś nie woła
poszukam rozdroża
i pójdę w prawo
posrebrzę nieciekawością
mijanych ludzi
nie przeproszę
pójdę dalej
skręcę w prawo
i znajdę się gdzieś
na początku

i obejrzę koniec świata.

autor

Terrey

Napisany: 2010-09-09 Dodano: 2010-09-12 20:26:44

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie