Negacja

Nie miej za złe mi,
żal schowaj za drzwi...
Sama nie wiem czemu
uległam zimnemu
uczuciu wolności,
pustce – nie miłości.

Niby nic nowego,
nadal widzę Tego,
co miłym spojrzeniem,
głosu ukojeniem,
otwiera me serce,
zamknięte w rozterce.

Lecz gdy nie zobaczę,
wcale już nie płaczę,
Lecz gdy nie usłyszę,
słucham sobie ciszę...
Tak płyną dni z wolna,
ja całkiem spokojna!

Choć wspominam mile,
wszystkie wspólne chwile,
Choć cenię Twe zdanie,
nie zabiegam o nie,
Oczy swe zamykam,
z Twoich myśli znikam!

Dziwisz się wyraźnie,
lecz tylko doraźnie,
nie drążysz tematu,
więc nie ma odwetu...
Czas wszystko tłumaczy,
osusza z łez oczy.

Lżej teraz na duszy,
wolność ciszę głuszy...
Inne myśli grają,
pustkę wypełniają!
Nie szukam nowego
natchnienia zgubnego.

autor

Ada

Dodano: 2005-07-18 23:47:31

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie