nektar miłości
w bukiecie słów kwitnących
przynoszę ci dzis kwiat miłości
rozkwitł piekny, nadziei światłem
opromieniny
płatkami najskrytszych marzeń
przyozdobiony
jest jak wiosenna zorza
jak niebo które pęka dzis od swojego
piękna
jest jak krystaliczne powietrze którym
oddychasz
niczym magia która mnie przenikasz
jest świtem który budzi do zycia
i umie płakać rosy porannej kroplami
on jest poezji natchnieniem
podlewaj więc go serca swego płomieniem
przynoszę dzis go tobie
jego zapach odgoni mysli męczące
połóz go na swym sercu, poczuj się jak w
niebie
ujrzysz wtedy nektar którym dałam ci
siebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.