Nela
Nela chodzi na cmentarz
pucuje płytę grobu
jakby chciała usunąć krzyk
wyrodna córka
kłótnie
bicie
wszystkie nierówności
żeby nie uwierały w nocy
dały spać
przecież każdy widzi jak dba
w tym pomniku
można się przejrzeć
jak w lustrze
/SL/
autor
ILL
Dodano: 2021-07-26 12:08:45
Ten wiersz przeczytano 1956 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Wstrząsające. Ileż to się nie robi dla pozorów, aby
ukryć prawdę przed światem.
Ślę moc serdeczności.
Wspaniały wiersz.
Niezwykle skondensowany.
Refleksja wymowna do bólu.
Klaniam się nisko z uznaniem dla pióra. :)
Świetny wiersz!
Pozdrawiam ciepło :-)
Trochę mnie nie było, ale teraz nadrabiam ten wiersz
:) Pozdrawiam serdecznie +++
lepiej późno, niż wcale mieć odwagę uderzyć się pierś,
by skruszyć serca kamień i dać upust wyrzutom sumienia
smutna prawda
pozdrawiam
Znakomity wiersz.
Pozdrawiam :)
Witaj ILL:).:)
Wzruszający wiersz.
Refleksyjny.
Pozdrawiam ciepło.;)
b.dobre przesłanie wiersza
Świetny wiersz. Tylko wszystkie/wszyscy trochę razi.
Bardzo dobra miniatura... Sumienia i emocji nie da się
zagłuszyć...
świetny, poruszający...
pewnych konfliktów nawet śmierć nie jest w stanie
rozwiązać;
pozdrawiam
"Bo gdy się milczy, milczy,
milczy - to apetyt rośnie wilczy - na poezję, co się
lęgnie w nas..."
Gratulacje
To wszystko świadczy tylko o tym, że była to ważna dla
niej osoba.
Z pewnością ją kochała.
Pozostaję w refleksji wiersza.
Marek
Poruszający wiersz...
Pozdrawiam serdecznie.