Nereida

Dla mistycznej istoty...

Ciało nieziemskie, opływowe niczym ryba.
Twych krągłości fenomen mnie porywa.
Zechęcasz mnie wzrokiem,
Pewnie wiesz, że będe żałował potem,
Proszę, litości Posejdonie !
Stań w mej obronie !
Jakże oprzeć się tym ustom,
Kuszącym wargom rozchylonym dla mnie ?
Piękne twe włosy spływają na ramiona.
Anielskie wodorosty zdobią twe skronia.
Wczepiam w nie chciwie dłonie.
Namiętności ogień płonie.
Szal na twej szyi migocze,
duszy zaklętej w złocie.
Szybko odwracasz mój wzrok, patrząc czule
Szepcząc stawiasz mi warunek.
W świetle księżyca, w blasku gwiazd
W tafli jeziora odbita nagość ciał.
Splecione dwa miraże w rozkoszy westchnieniach
Kolejne jęki ekstazy na tych wybrzeżach.
Już po wszystkim, tańca ciał dobiegł kres,
Ciała mokre od morskich łez.
Ściskasz mą dłoń o umowie przypominając
Do lini wody mnie doprowadzając.
Idę- nie mam jak się sprzeciwić
Tylko nereida potrafi tak pięknem usidlić.
Ostatni namiętny pocałunek, zapach jej woni
Już ciągną mnie trytoni.
Umieram z rozkoszy wtulony w jej pierś
Mając ułomną nadzieję, że w głębinach, przy Tobie
Żywot będę wieść.

..Ucieleśnienia piękna morskich głębin

autor

Montar666

Napisany: 2006-09-26 Dodano: 2006-08-30 11:04:23

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie