...nic nie mów...
proszę
zamilknij
już nic nie da się zrozumieć
grzebię umarłe marzenia
zamykam z trzaskiem
wieka ich trumien
proszę
zamilknij
żyłam w świecie złudzeń
na grobie marzeń płoną
miłość i nadzieja
a ja
kochać już nawet nie umiem
Komentarze (3)
Smutno tu u ciebie Maju.
Gdy smutek przejdzie w stan przewlekły nie będzie
ciekawie a przecież życie jest piękne.
Pozdrawiam:)
Słowa niosą gorycz, która wypełnia serce. Cząstka
Ciebie odchodzi, uczucie ginie; bojaźń drogi
przyszłości ...
hmm...przesycony smutkiem wiersz...stracone złudzenia
sprawiają ,ze człowiek staje się pusty i rozczarowany
życiem ...