Nic nie powstrzyma poetów
Poetom o świcie unosi się dusza,
w stronę słońca kierują skronie,
białe obłoki dotykają nosa,
chmury ciężkie wpadają w kieszenie.
Kiedy pierwsze wersy wiersza zapachną,
wtedy biegną im na spotkanie,
bo to wielka radość, nowe się rodzi,
uwierzyć - niepojęte się stanie.
Kiedy zmrozi poetę myśl, to i upał,
nie powstrzyma od drżeń prawdziwych,
za to nic nie zatrzyma - choćby ciężkie
mrozy
jego gorących marzeń.
autor
marcepani
Dodano: 2017-06-25 16:47:07
Ten wiersz przeczytano 941 razy
Oddanych głosów: 32
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
I prawda, poeta musi, inaczej się dusi jeśli nie
wyrzuci tego co cieszy i tego co smuci.
Być poetą to dla wielu wielkie marzenie,
pisać wielu potrafi, tylko w jakiej scenie,
nie zawsze znajdują zrozumienie słowa,
stąd wielu "poetów" swoje wiersze chowa...
pozdrawiam
Poeci są niemal nieśmiertelni :)
Przede mną wiersz i śmierć, może jeszcze miłość
na okrasę, wezmę wszystko do trumny, traumą się
opaszę.