NIE BÓJ SIĘ

Zwróciłaś moją uwagę na komentarz tego "komentatora"
bo sam raczej najpierw czytam wiersz,oceniam go,czy
komentuję-a dopiero później ewentualnie czytam inne
komenty,by się nie sugerować.
Człowiek, który sam nie ma żadnego dorobku
poetyckiego, stworzył profil jedynie po to by własną
niemerytoryczną krytyką mieszać z błotem innych, czuje
sie przy tym "jedynym sprawiedliwym".
Takiego człowieka należy żałować, bo ma więcej
kompleksów niż wierszy na beju.
pozdrawiam autorkę:
student socjologii

ula wiersz ma inetresującą terść ,możesz go lekko
doszlifować ale zrobisz jak uważasz-mnie osobiście
zafascynowała treść-ale ja to taka wicca troszeczkę ;)

pozdrawiam serdeczcznie
ps.masz rację co do House,człowiek samotny i nie
dowartościowany-biedak czerpiący energie z innych.

znow pada deszcz

Wiersz skomplikowany wymagający czasu na rozważania w
labiryncie myśli by trafnie skomentować, za daleko
jestem
do tyłu by pojąć nowoczesny styl twórczości u
profesjonalistów.

optymizmu można tylko pozazdrościć :)ciekawe myśli....

Za każdym razem, gdy czytam Twoje wiersze "wyłowię "
coś dla siebie z tego stawu. Pozdrawiam

Ula czarujesz słowem,..zatrzymujesz pobudzasz umysł
nie tylko do refleksji..ale głębszej zadumy...bardzo
trudny wiersz.....pozdrawiam...

powiem szczerze -chciałabym kiedyś tak jak Ty się
rozpisać -cieplutko pozdrawiam

Aby coś było nowego....pisz:))+pozdrawia

Bardzo wzruszylam sie czytajac ten wiersz, a zwlaszcza
jego ostatnie slowa: "..bo tęsknota w kroplach do oczu

spływa tam w deszczu i tylko ona Cię wzrusza". Pisz
dalej prosze, bo lubie czytac Twoje mysli.

Nie wiem dlaczego ale wiersz przypominał mi opis
śmierci Sokratesa - kiedy ten mimo zbliżającej się
egzekucji uczy się skomplikowanej pieśni - której już
nie zaśpiewa. Jednak warto - dlaczego :) ? Pięknie Ci
dziękuję za komentarz. Pozdrawiam serdecznie :)

Ja głosuję szczerze :) Panie doktorze, ale czy pan
jest szczerze doktorem?:)
Myślę że w słowach wiersza można doszukać się puenty
:) Jest ciekawie napisany! Nie wszystko musi być
jednakie :) Zdecydowanie na tak

Jak zwykle u ula2ula, przebrnąć prze utwór to jak
przeczołgać się przez torfowisko. Nie wszystkie drogi
w twórczości prowadzą do celu, niektóre prowadzą na
manowce, gdzie wybujała bylejakość, a mizerota kwitnie
całymi łanami. I takie te twoje utwory są, kopia
czyichś nieudanych prób pisarskich i tak klepiesz i
klepiesz wszystko na jedno kopyto, żeby tylko coś tam
było, bez interpunkcji, bo nikt się nie kapnie, że nie
masz o tym zielonego pojęcia. Niestety o pisaniu
wierszy też nie masz, bo to zwykłe wyroby
wierszopodobne - ale koledzy i koleżanki i tak
zagłosują, bo cię lubią /chociaż czy to jest szczere,
jak tak dają ci te punkty z żalu nad tobą, bo w to, że
dają szczerze zachwycając się nad twoimi dziełami nie
wierzę/... a może tak ktoś nauczył się kiedyś choć
jednego twojego wiersza na pamięć...? wiem - tego się
nie da nauczyć, już łatwiej jakąś regułkę z teorii
względności - dla niektórych bardziej zrozumiałe niż
twoje wiersze niektóre...

Witaj Ula wiersz mi się podobał,mimo że jest trudny.

Ulka -drzewa dają siłę magiczną , bo cieszą oko i
dodają mocy np. dąb. Twój surrealistyczny taniec wśród
blasku ognia i trzasku piorunów jest dążeniem
człowieka do wyrwania się z okowów ugładzonej i często
fałszywej cywilizacji z wszechobecnym kultem
pieniądza. Tańcz, wolna poetko w rytm swojej pięknej
melodii. Serdecznie ciebie pozdrawiam.