nie ma nic
Już nie ma Ciebie tutaj w moim świecie
Są tylko czarne obrazy na ścianach
Korytarz wspomnień ciągnie się bez końca
Próbuje nie upaść znowu na kolana
Najgorzej jest myśleć co by było gdyby
Czuć skrzącą się kroplę pod smutną powieką
Wierzyc ślepo w mity że coś będzie wieczne
Wciąż wybiegać w przyszłość o krok za
daleko
Układać znów słowa próbować raz po raz
Poskładać się w całość bolesną
Nie słyszeć wołania gdy krzyk jest zbyt
gluchy
Odległość utrzymać bezpieczną
I winić się stale o ciszę okrutną
Co skrada się nocą pod drzwiami
O świat co się skurczył w jednym krótkim
zdaniu:
‘Dziś nie ma już nic między nami’
Komentarze (10)
Smutno,ale ładnie.Pozdrawiam.
Ładnie, dobrze się czyta i ma jasny przekaz i
odpowiednio zaakcentowane zakończenie. Podoba mi się
:)
Mam małą sugestię, co do zapisu, można nie stosować
interpunkcji, ale jak już się pojawia, to musi być
pełna w całym wierszu.
Piękny i wzruszający :)
chyba każdy tak kiedyś czuł ... czas pozwoli zrobić
miejsce na nowe uczucie, każdy potrzebuje więcej lub
mniej, jesli kochał
podoba mi się wiersz,
Miłego
Czas leczy rany.
Smutny, ale ładny wiersz.
+
Bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam:)
dobrze napisane, czysto poprowadzona myśl
prosto napisane, ale od serca +)
Smutny, ale ładny. Pozdrawaim