Nie moja bajka

Bardzo dobrze piszesz, ciekawie i obrazowo, takie
wiersze to można czytać :)

Dziękuję czytającym i komentującym. Pozdrawiam:)

No cóż to twoja bajka.Każdy ma swoją.

To też jestem sobą - pełną gębą. Wiersz jest fikcją.
Mnie nie dotyczy i nigdy nie miałam zamiaru ubierać
"błyszczącej" sukienki:)))

Bądż sobą po prostu:)

Tadeusz:) słusznie prawisz, choć ironii nieco tu jest
również.
Blichtr - ale również udawanie kogoś lepszego,
ważniejszego i te pozy- jaka ja porządna, jaka święta,
jaka dobra- tfu! No i co tam czytelnik jeszcze
skojarzy:))
Być sobą - najlepiej.

Ten szuka różnic, kto wnętrzem próżny!
Pozdrawiam!

Brzmi to jak ironia, myślę
jednak, że ironia nie jest
celem tego wiersza, a bardziej
refleksja nad sposobem bycia;
blichtr,czy normalność.
W ostatnich dwóch wersach
dostrzegam normalność.
Pozdrawiam.

Ciekawa ta bajka, ale ja też mam dyżurne ciuchy,
najwygodniejsze:))

Nel-ka:) mam czasem skłonność w tym kierunku. Dziękuję
za uwagę. Będzie na przyszłość. Tu nic nie zmieniam-
sukienka - nie moja - pocięta. Niech i będzie wiersz
pocięty:)))

Bo mini:))))) Masz od dziś nową ksywę. Zabójcza!

najważniejsze , to dobrze się czuć w swojej skórze:):)

troszkę mi przeszkadza ta wersyfikacja, za bardzo
pocięta...no ale to takie moje ...a wiersz fajny:)

viagra, no nie! :))

Bo mini:) zaraz poprawię:) dzięki że pilnujesz malutka
- niebieściutka:)

czytam w klimacie ironicznym,
choć może źle rozgryzłam ;)

/Ubrała błyszczącą sukienkę./
- założyła, włożyła - ubrać można kogoś/coś/ w coś,
np. lalkę, choinkę:)