Nie niszczmy zabawek....

W białych butach skrada się
Potajemnie, by wejść
Do małej skrzynki.
Musi się pospieszyć,
Aby później życiem
Móc się cieszyć.
Za nią drobnymi krokami
drepcze Puchaty,
Z gatunku: miś,
A za nim jeszcze
Mała porcelanowa
Dziewczynka.
Wszyscy pędzą na
Strych, poczciwy strych.
W porę by zdążyć,
By przez chwilę żyć
Ucieczka teraz ich
Zbawieniem, przed
Wielkim dziecięcym
Terrorem.

Nie zdążyli.


Do małych, osobnych
Skrzyneczek wsadzono:
Lalkę, która miała białe
Buciki, teraz w ogóle ich nie ma,
Misia puchatego,
Który jest już potargany,
I potłuczoną, w kawałkach
Lalkę porcelanową.

A co tam, przecież kupi się nową.


Nie niszczmy zabawek.

autor

Donkey

Dodano: 2005-05-04 17:26:39

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie