Nie wyraźnie mi jak by cisza we...

Nie wyraźnie mi jak by cisza we mnie zaległa

Moje wiersze są jak namiot na kamienistej pustyni
w nocy chronią od zimna, we dnie od upału
i są wielką ciszą która nagle w mojej duszy płynie
i znajduję w niej spokój i daje pogodę ciału

Bo wiersze są namiotem , z dala krzyk szakali
nie przerażają, zimną mroźną nocą niebo
bo dają ciepło, jak ognisko które się rozpali
odeszła ze mnie wena, jakby słowa spali

Pozostało mi pisać pozdrowienia i dzielić się pogodą
tym nie zastąpię mojego twórczego głodu
Tak jest i dziś, maluję tobie jak dziecko matce laurkę
może jutro, może słowa popłyną gładkim ciurkiem

Dziś, teraz przecieram oczy, masuję swoje skronie
spoglądam smutno, zamiast słów poezji,
puste są moje dłonie

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2022-11-08 Dodano: 2022-11-08 16:57:48

Ten wiersz przeczytano 924 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie