Nie zamykaj okien

świat
brak w nim moich kolorów
pozostałe to tylko złudzenie
manifestacja duszy

ona przecież istnieje

spójrz na mój cień
w nim prawdę o sobie ukryłem

czasem zastanawiam się
jakby to było
gdybym mu uciekł
schował się gdzieś w kalendarzu

a ty wyrwałabyś mnie
jak kartkę z minionym dniem
wyfrunąłbym przez okno
albo wyszedłbym drzwiami

tylko po to aby zobaczyć
czy mogę istnieć bez ciebie
ubrany tylko w swoje kolory
czerwień biel i troszkę czerni


dlatego nie zamykaj okien
bo.....

szklana kula wciąż się toczy
wyprzedza mnie o kilka sekund życia
a chłód nocy i ostatni łyk
Clos de la Simonette

gasi moje istnienie
pod twoimi powiekami

autor

Bedal

Napisany: 2014-10-26 Dodano: 2014-10-26 09:41:11

Ten wiersz przeczytano 599 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie