Nie zwycieżyliśmy.

Wiersz pełen melancholii , ale jedno słowo " może"
daje wiele nadziei...a nadzieję trzeba mieć zawsze!

Jak ja to dobrze rozumiem, tak jak napisała Eloise, to
samo żucie, a bywa bardzo bolesne, a jednak wciąż mamy
nadzieję i wciąż wierzymy, ale co życie jest warte bez
nadziei?

Ładny ten wiersz i ładnie napisany- pełen bólu. Tak
bardzo się kochaliście lecz miłośc nie przetrwała -
winę ponosi za to dzieląca Was niestety odległość.
Może kiedyś jednak się spotkacie i może wtedy ?...
Skrycie o tym marzysz .
Delikatne pióro. Podoba mi się.

Trochę niekonsekwentnie: najpierw marzenia, co się nie
spełniają, potem marzenia, które się spełnią. Albo się
ma nadzieję, albo nie.

Zgadzam się z bezsenem, wyrzuć to "może" i będzie
dobrze. A wiersz życiem pisany, podoba mi się...

Wiesz nigdy nie trzeba tracic nadziji i wiary ze moze
kiedys...znam dobrze ten ogromny bol niepewnosci i
przezwyciezenia bez tego "Onego" ale sproboj
uwierzyc....

Właśnie - ta odległość nie jest mierzona w
kilometrach, a w "Bo może kiedyś w końcu..
Pokochasz mnie tak bardzo jak ja Ciebie..". Gorsza
sprawa.

I znów komentarzyk Ci piszę. Myślę, że prędzej czy
później większość ludzi trafia na odpowiednią drugą
osobę, i nawet, jeśli nie jest idealnie, warto
spróbować być razem, mimo wszystko, i tak zwyczajnie
co najmniej się lubić. Stając po lepszej stronie życia
wygrywa się. Gdybyś chciała się skontaktować ze mną,
to napisz. Hej!

Silna wiara i cierpliwość może być tylko dobrym
doradcą... tyle uczucia w tym wierszu wlałaś..
tyle smutku.. A marzenia się spełniają..

"Może" to takie słowo- posmutniałe...Ja bym z myśli
wygonił, jak można- najdalej;)