Niebiańskie marzenie

Czy długo można tak kochać
Miłość codziennie wyznawać
W dzień marzyć a nocą szlochać
Modły co rano odprawiać

Jak rozwiać rosnący niepokój
Bo spóźnia się ledwie trzy doby
Gdy wraca pojawia się spokój
Co lekiem jest na jej choroby

Są dla tych dwojga cierpieniem
Z którym przyjaźnić się muszą
Czas chemii to pocieszenie
Lecz mury życia się kruszą

I kiedy ją znowu opuści
W nadziei że zrzucił to z siebie
Że wyszedł z nałogu czeluści
Ona odpocznie już w niebie

Tam marzyć będzie że razem
Bez żadnych cierpień w chorobie
I pełni niebiańskich wrażeń
Poświęcą się tylko sobie

autor

owiga

Napisany: 2021-08-24 Dodano: 2021-08-24 12:56:43

Ten wiersz przeczytano 613 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie