Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Niebo moje, Niebo błękitne!

To nie moja historia. To banalna historia.

Niebo moje, Niebo błękitne,
Opowiem Ci moją historię.
Historię taką jak wszystkie,
choć inną na końcu.
Niebo moje, Niebo Błękitne,
pamiętasz tamtą dziewczynę,
która parenaście lat temu,
codziennie rano zbierała kwiatki
i wrzucała je do czerwonego wazonika?
pamiętasz jak tańczyła
wraz słońcem i chmurkami,
na deszczu i w burzy,
z uśmiechem na twarzy?
pamiętasz jak zrywała
jabuszka z jabłoni,
jak śpiewała z ptaszkami,
dreptała stópkami po sianie wyschniętym
i je kochała?
Niebo moje, Niebo błękitne,
pamiętasz jej oczy brązowe jak bursztyn?
jej włosy gęste jak chmury przed burzą?
jej ciało delikatne jak aksamit?
jej duszę kolorową jak tęcza?
Niebo moje, Niebo Błękitne
pamiętasz jak wierzyła, że światu pomoże?
pamiętasz jak sądziła, że kochać każdy może?
jak dawać chciała i nic za to nie brała?
jak kolory świat przedstawiała,
jak o miłości ciągle rozmawiała,
uczyła się pilnie,
bo chciała świat poznawać,
jak wierzyła, że każdy człowiek jest dobry,
ja mówiła, że łzy mogą być tylko ze szczęścia?
Niebo moje, Niebo błękitne...
pamiętasz jak mówiła,
że ludziom wybaczy,
a sama nie pójdzie w otchłań rozpaczy,
powiedziałeś niebo, że nikt nigdy,
czynu takiego wykonać nie może,
bo człowiek człowieka,
zawieść bardzo może.
Lecz ona tak pełna ufności szła,
marzyła, kochała i kwiatki wąchała.
I kiedyś błądząc w marzeniach po lesie,
spotkała mężczyznę,
jej ideał zwie się.
Kochała jak mówiła,
wierzyła, że szczęśliwy los ją czeka,
lecz mężczyna idealny,
okazał się w życiu naganny.
I znowu sama została,
lecz już bez motyli, bez słońca i deszczu,
bez radości i łez szczęścia,
bez kwiatów zapachu,
bez tęczy
i bez wiary w lepsze jutro.
Niebo moje, Niebo Błękitne,
Oto co zrobił z nią ten oto mężczyzna.

Być może to historia o Tobie. To mój ostatni wiersz jako aktorka.aga Teraz już nie jestem aktorką.agą Teraz jestem Aktorką_ Aktorka_ jest inną osobą i pisze inaczej. Ale wiersze pozostaną, bo przecież są aż wspomnieniami.

autor

aktorka.aga

Dodano: 2007-03-04 14:33:45
Ten wiersz przeczytano 574 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »