niech mi zima lekiem będzie

no slicznie, nic dodac nic ujac.

Bardzo zgrabnie i ciekawie napisane. Jako w niebie tak
i na ziemi, bo miłość też powinna zejść na ziemię.
Pozdrawiam.

Oryginalny tytuł na wspomnienie ciepłej
miłości,ciekawie opisanej w letniej romantycznej, acz
dokuczliwej aurze.Piersze wersy kojarzę z bohaterem
filmu August Rush.Ale jak wynika z mojej dzisiejszj
rymowanki nieraz strzelam kulą w płot.

na poduszce z mchu ułożyłaś głowę
miałem w kolanie szyszki połowę

wyjąłem ci z włosów wszystkie sosny igły
wtem w leśnym powietrzu kule śrutu śmigły;))

coś mi przypomniałeś szepcie cichy
bo nie ośmielę się rzec dokładniej

Super, wywołałeś uśmiech i to na dłużej, a do tego
wspomnienie....było pięknie....dziękuję Ci za to, że
czytasz, za to, że jesteś...cieplutko pozdrawiam :)))

Rozmarzył i rozczulił mnie ten wiersz... dziękuję.

mam odczucie że to jest dzisiaj najładniejszy
wiersz,ciekawa gra słów

Pięknie opisana miłość na łonie natury
w leśnym cielym nastroju, no jeszcze gdyby wśród
paproci gdzie poranna rosa
w słońcu się złoci, przeróżnych śpiewających ptaków,
bez szyszek, mrówek i robaków.

od takich wspomnień gorąco się robi w zimowy biały
wieczór,zapachniało żywicą sosen

Na zawsze...taka jest Twoja, prawdziwa miłość...

zima ma być zimą i " czuły szept "niech ją uprzyjemnia
(;

gniotłeś?? ha ha a gdzie cie gryzły robaczki ?? ha ha
a tak serio romantycznie i lekko zimą mentalnie
wracasz do lata :)))

ładnie napisany i poprowadzony wiersz, miły w
odbiorze....a taka miłość z szyszkami i igłami pod
plecami, to rozkosz a za razem masaż w połączenie z
akupunkturą ....pozdrawiam

bardzo orginalny wiersz -takie lubię ;)
duży plus, plus pozdrowienia:)

Dobrze,że nie mrówki gryzły:)..Tak poważniej-widać
głębię uczucia trwałego..którego nic nie zmieni..A
letnie wspomnienia zawsze w zimę rozgrzewają:)..M.