Niech się skończy!
I znów wspomnienia powróciły jak
bumerang
A noc otuliła niepokojem
Nie pozwoliła zasnąć
Myśląc wciąż o Tobie
Oddawałam się w ramiona niepewności
Jak długo jeszcze?
Chcę się wyrwać z tych ramion
Mam dość ich czułości
Niech się skończy wreszcie!
autor
KaRa.
Dodano: 2007-11-10 09:56:06
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Bolesna wędrówka pomiędzy ramionami w poszukiwaniu
szczęścia, które kiedyś odnalazłaś w tych "jedynych" .
Moje gratulacje, poruszający wiersz. Plus dla Ciebie
Moze nie bardzo oryginalny, ale dobrze sie czyta.
bardzo zgrabny wierszyk, myślę ze bez ostatniego wersa
mógłby być bardziej otwarty i zmuszający czytelnika do
poruszenia wyobraźni.
słusznie...nawet bardzo słusznie.