Niecierpliwość

Ten wiersz wyjęłam z szuflady rocznik 2013. Dziś tak jak wtedy, pada śnieg...

Z płatków śniegu ażurowe jak mgiełka koronki,
pod stopami diamenty, w uszach srebrne dzwonki.
Idę wolno przez las, skrzypiącym puchem mnie wzywa,
ale w głowie kiełkuje jedna myśl natarczywa
i nie daje bez szwanku przejść przez gąszcz,
wciąż powtarza uparcie: uciec stąd, uciec stąd.

Czego ci brak? Pytają smukłe jodły
i świerki,
strząsając złoty pył, ciekawości iskierki.

Zniecierpliwiła mnie ta zima doszczętnie,
leniwy pająk czasu oplata mnie
irytacji siecią i trzyma.
Sączy się jak krew za godziną godzina.

A ja, no cóż, może to banalne...

Chciałabym zatonąć w letniej ciszy
gdzie w trawie grają tylko świerszcze,
upajać bzów zapachem, ocierać łzy radości,
z ufnością się poddawać falom namiętności.

W kochanych ramionach odnaleźć bezpieczną przystań,
tam już pozostać i trwać między wierszami,
rozpływać się bez końca, w twych czułych,
ciepłych dłoniach, jak w promieniach słońca.

Powietrza, powietrza mi trzeba, bliskości błękitu nieba i tych wiosennych wonności, przestrzeni, swobody, wolności.
Bezpiecznej i prostej drogi bez kłód rzucanych pod nogi, drogowskazu do bram raju, melodii leśnego ruczaju

i wiatru w żagle, nie w oczy,

zanim mrok zapadnie, dzień w noc przemieni,
wszystko się skończy, nie będzie ptaków
i zieleni.

Nadziei, nadziei mi trzeba
jak wody, powietrza i chleba.


marzec 2013

https://www.youtube.com/watch?v=i73-t759-ms

autor

Renata Sz-Z

Napisany: 2013-03-27 Dodano: 2023-03-11 16:53:13

Ten wiersz przeczytano 1698 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie