(nie)Godni siebie

Przyjął ją nim jak dym

rozwiała się wiatru

Gdy szukał drogi do swoich drzwi

z każdego kadru

Złoto przy niej

tylko jest garstką piasku

Godni siebie, spojrzeń swych

Toną w słońca blasku.


Wzburzą się wody morskie,

Rzeki zatopią

Lądy rozpadną

Zostanie błoto.


Jedno wejście dla nas

i wyjście to samo

Słońce nie wzeszło dziś

uczuć pękniętą tamą

Prawda bez skazy wciąż

jest otwartą bramą

Dla masy co bajką śni

nie prawdą zastaną.

autor

nala1208

Napisany: 2014-01-03 Dodano: 2014-01-03 21:42:07

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie