Niełatwo
Gdy o słowiku, to niech słowik śpiewa,
kiedy o tęczy, niech się tęcza mieni,
lecz gdy o sobie, wtedy jest potrzeba,
spojrzeć na siebie przez pryzmat
sumienia.
A to niełatwo wywlec swoje brudy,
żeby publicznie urządzić przepierkę,
fetor rozsiewać, wrażenie paskudzić,
tam gdzie się piękno eksponuje wierszem.
A to niełatwo dzielić się słabością,
gdy wyobraźnia kreuje herosa,
swe doświadczenia wynosić po prostu,
na śmietnik życia zamiast pod niebiosa.
A to niełatwo, ale to konieczne,
żebym na siebie mógł spojrzeć bez
smutku,
by rzeczywistość postrzegać świątecznie,
trzeba porządków we własnym ogródku.
Komentarze (21)
Bardzo dobry wiersz. Czyta się go lekko i rytmicznie.
Rymy dopracowane. Wiersz z bardzo ładnym przesłaniem.
Forma wiersza bardzo dobra.
"niełatwo, ale to konieczne" niełatwo, ale Tobie
wychodzi to doskonale :-)
Wprawdzie od niedawna jestem na tutejszym portalu, ale
zauważyłem, że masz duże grono wiernych czytelników.
Zdobyłeś kolejnego swoimi świetnymi wierszami.
Serdeczności
Prawdziwe słowa w wierszu, rymy wspaniałe :)))
Pozdrawiam :)))
Witaj,,realia i prawda widzieć to umieć patrzyć mądrze
więc uczmy się świątecznie szczerze życzyć
uśmiechu,,pozdrawiam+++++
Tak. Czasem warto zdystansować się do siebie. Nieraz
zdjąć z głowy koronę aby nie spadła podczas
porządkowania własnego sumienia. Ładnie napisany
wiersz. Swietnie operujesz rymem. Chylę czoła.
Pozdrawiam:)