Niemy Krzyk
Samotny wśród znajomych tłumów
Niemy krzyk rozrywa mi głowę
Nikt go nie słyszy zbyt wiele szumów
Czy zainteresuje on choć jedną osobę
Stoję znów z boku jak trędowaty
Jakbym przyleciał z innej planety
Dziwi mnie złudna ta pogoń za tym
Co niewolników z was robi niestety
W wyścigu szczurów udział bierzecie
Gubicie cel życia na oślep pędząc
Choć sami jeszcze o tym nie wiecie
Zmarnujecie swój czas takimi będąc
Zatem wysłuchaj krzyku niemego
Daj sobie szansę przeżyć to życie
Wybór zależy od Ciebie samego
Jak Cię zapiszą w historii zeszycie
Komentarze (6)
straszne banały autor wypisał, w dodatku używając
zużytych obrazków, ajakby tak pokombinować z bardziej
odkrywczymi skojarzeniami? pod rozwagę
Ksiege życia zapisujemy sami, wiele zalezy wyłącznie
od nas samych...Zgrabny wiersz
Wiersz daje do myślenia szczególnie w dobie pogoni za
pieniądzem...
Niemym krzykiem o uwagę szczujesz, a Ty kim się
interesujesz?
Dużo prawdy. Mnie się podoba. Pozdrawiam :)
Bardzo wymowny wiersz... Super!