Niepełnosprawni
ą
dotykają przestrzeni
zmysłami wyczuwalny słuch
biała laska odmierzanie kroków
ciemność
istota duszy szepcze
jesteś tu i teraz
podane ramię
bariery schodów ścian
dźwięk zapach zmieniają obrazy
kształt wyrysowany dotykiem
podpowiada głos
stopa lekko namacalnie nad ziemią
ręce wskazówkami kierunków
inni-uczą się przetrwać
pogodą ducha heroizmem
drogi niezłomnie przemierzają
wierząc
w niezależność
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-06-07 07:40:45
Ten wiersz przeczytano 1402 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Bardzo ładny i życiowy :)
Smutny, zyciowy wiersz.
Pozdrawiam.
Szczerze podziwiam, niepełnosprawni? myślę, ze mają
więcej sprawności niż my (sprawni).