Niepewność

Niepewny czy jutro powieki uniosę
Czy warto się budzić - krwawą widzieć rosę
Czy warto wzrok kierować ku złu tego świata
Gdzie siostra siostę rani, brat zabija brata
Gdzie życie ze śmiercią w jednym chodzą stroju
Dziś panem siebie, jutro wśród uboju
Wydasz ostatnie swego życia tchnienie
Biała księga, podpis i wieczne milczenie

Niepewny swego istnienia, brak mi życia celu
Wartych świata, światu wartych już tylko niewielu
Albowiem żyć i nie przyczynić się niczym ludzkości
To tyle co być słońcem nie dając światłości

Niepewny czy budząc się o ciemnej godzinie
Miłość, kochanie czy to wszystko nie minie

Niepewny czy kochać sercem czy z rozsądku
Szukać bratniej duszy czy może majątku

Niepewny mowa czy też milczenie
Któraż z wartości ma większe znaczenie

Niepewny czy prawda czy kłamstwo zwycięża
Gdy człowiek podobny do ów z raju węża

Niepewny mego oblicza, patrząc w dal wytrwale
wciąż oceniam innych, nie widząc się wcale

Niepewny, nieufny, często zadumany
skronie do zimnej sobie tule ściany

autor

ludevik

Napisany: 2003-06-01 Dodano: 2004-07-19 10:38:02

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 101

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie