niespodzianka
czym ja zaskoczyć mogę tę wiedzę czym poruszyć duszę
myśli me często się w rymy zbiegają
chciałbym pożytek z nich robić
ale czy one sens w sobie mają
by szare życie ozdobić
dusza ma często dryfuje w górze
wznosi mnie ponad wyżyny
nie przeszkadzają jej nawet burze
ani też ognia przyczyny
dusza ma młoda jeszcze i czysta
mimo lat wielu za pasem
jeszcze popłynie z niej myśl przejrzysta
lecąc nad wodą ,lasem
miłość wygrywa tu wszelkie szranki
wybiela cień innych wzruszeń
jedni do rymów inni do szklanki
biegną w chwilach swych skruszeń
tego naprawdę nie wiem lecz dla Uli muszę paolmaol
Komentarze (1)
Tak rozumny wiersz o duszy poety co pisać musi bo
dusza zawsze czysta.Wiersz dobry ma przesłanie bo to
niespodzianka dla wszystkich ..prawdziwy poeta nigdy
nie przestaje pisać nie zważając na przeszkody
.Dziękuje