Nieuchwytność
Między granicami
wczoraj a dzisiaj,
rozrosła się tęsknota
w poświacie księżyca.
Do tego nieustannie drażniła,
zataczająca kręgi poza oknem -
nieuchwytna nocna cisza.
A ja, wtulona
w ciepło pościeli,
przymykając powieki
w myślach poszukiwałam -
snów kiedyś rozproszonych,
gdzieś za horyzontem.
autor
ROXSANA
Dodano: 2022-07-09 20:14:07
Ten wiersz przeczytano 2380 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Ładna, rozbudzająca wyobraźnię melancholia.
Najbardziej zapadają w pamięci dwa ostatnie wersy, owe
sny rozproszone za horyzontem, które stają się
tajemnicą i które pragniemy poznać :)
Pozdrawiam
Marek
Dziękuję Wszystkim za pochylenie się nad wierszem i
słowa komentarzy.
Pozdrawiam Was serdecznie jednocześnie życząc miłego
wieczoru.
Witaj
Chwila uchwycona i zapisana w wersach.
Obrazowo.
Pozdrawiam
;)
Sny rozproszone za horyzontem - podoba mi się. :)
Bardzo ładna ta melancholia.
Pozdrawiam :)
Za BordoBluesem . Z podobaniem ;-)
Poezja to chwytanie tego, co nieuchwytne. Pięknie
uchwyciłaś.
Pozdrawiam :):)
Bardzo ładna melancholia.
Tak bywa. Cisza, tęsknota - nie pozwalają zasnąć, choć
staramy się uchwycić rozproszone marzenia.
Pozdrawiam ciepło i życzę dobrego dnia.
Te sny nieuchwytne są- jak marzenia.
One nie mają barier.
Pięknie.
Melancholijnie, ładnie.
Witaj ROXSANA.:)
A w takirj ciszy, słychać
bicie Twojego serca...
Wspomnienia, czasem, nie pozwalają
na sen, chociaż pościel, jest przytulna.
Miły nastrój, odbiera się, w przekazie
wiersza. Ciepło pozdrawiam.:)
Piękna melancholia,
pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie i melancholijnie...
pozdrawiam ROXSANO cieplutko :)
Śliczna melancholia, tak lubię :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piekna nocna mekancholia. ;)