Niewidoczna
mimo ciemności latają ćmy
skrzydłami głaszczą myśli
między snem a Bogiem
wokół ciszy krzyk
niemi nie mogą krzyczeć
pustka zalana rozpaczą
ja brudna szyba w deszczu
ślepa
daleka spojrzeniom
niewidoczna
mimo ciemności latają ćmy
skrzydłami głaszczą myśli
między snem a Bogiem
wokół ciszy krzyk
niemi nie mogą krzyczeć
pustka zalana rozpaczą
ja brudna szyba w deszczu
ślepa
daleka spojrzeniom
niewidoczna
Komentarze (8)
piękny wiersz,samotność duszy,, mają ją pięknoduchy,
pozdrawiam
Naprawdę piękny wiersz. Miłego dna życzę. :)
wiersz fajny serdeczności
ale namacalna
Pozdrawiam serdecznie
Wiersz, w którym każde słowo jest ważkie i ważne.
Świetny.
Taka jest samotność, którą nosimy w sobie. Bezcielesna
i Niewidoczna.
Pozdrawiam.
deszcz zmyje brud i zajrzy slonce..
piekny wiersz
pozdrawiam:)
w ciemności wiele się dzieje choć tego nie widać.
Niewidoczna, a może jednak widoczna i to bardzo?