Niewidzialna nić...

Trzymał mnie z całej siły...
Mocno chronił przed innymi...
Prowadził za rękę, z zamkniętymi oczami...
Kochał... kochał... jak... siostrę? ...
Widząc Jego twarz serce krwawiło...
Kilka razy spojrzałam nawet w oczy...
Wirtualna miłość...

Kazał mi ufać...
O nic nie pytać...
Bo tylko On mógł zadawać pytania...
Nie mogłam ich zostawić bez odpowiedzi...
W zamian za nie dawał Swoją dłoń...
Którą trzymałam kurczowo...
Przyciśniętą do serca...

Nie dawał wątpliwości w sprawie tego "związku"...
Choć nigdy nie powiedział że kocha tą dziewczynę...
Więc łudzić się pozwalał...
Choć zawsze znałam prawdę...
Wyimaginowane serce...
Które dał mi...
Po tej stronie było tylko moje...

I nic nie było takie, jak wcześniej znałam...
Inny świat, inni ludzie, Jego przyjaciele...
Nie dali akceptacji, po prostu nienawidzili...
A ja czekałam...
Starania daremne...
On szeptał, że przecież jestem inna, silna...
Ja tej mocy jednak nie posiadałam...

Pozwolił zyskać pewność, a nawet uśmiech szczery...
Co wcześniej przecież było nie do pomyślenia...
Lecz miłość jest przedmiotem za który płacisz łzami...
I ja zapłacić muszę...
Choć duszę moją leczył, to teraz nie pomoże...
Emocje skaleczone...

I przymykając oczy ta wizja przed oczami...
To trwa sekundy ułamek...
Ostrze srebrne delikatnie błyszczy...
A szkarłat zlą daje mu sławę...
Spoglądam w moją krew i widzę moje serce...
To miłość niby tylko, a tak prawdziwie rani...

autor

Wróżka

Napisany: 2004-08-18 Dodano: 2004-08-18 16:27:34

Ten wiersz przeczytano 891 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie