ZACZEKAM

Kormorany,to wspaniały Piotr Szczepanik,pozdrawiam
miło

Ładny opis.Pozdrawiam

Przepiękny, delikatny opis! :)

Nie ma piękniejszego szczęścia od tego - w jesieni
życia...- jest dojrzałe jak owoc i pełne prawdziwej
słodyczy. Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

nenufary mnie bardziej znane jako lilie wodne - rosły
w jeziorze nad którym się wychowałam - tyle wspomnień
wróciło - dziękuję - piękny wiersz - pozdrawiam:)

Może szczęście przyjdzie.
Upragnione i piękne jak nenufar.
Pozdrawiam serdecznie:)

Tego lata parę razy przejeżdżałam przez Szczecinek i
podziwiałam jezioro, które tak ładnie okala to
miasteczko. Z rodzinką byliśmy na żaglach nad
jeziorami koło Wałcza i oczywiście było też Borne
Sulinowo, czyli Międzynarodowy Zlot Pojazdów
Militarnych, jak i koncert Maanam. I wiem jak może
zauroczyć jezioro z tymi nieziemskimi nenufarami.

Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)

Wiara i nadzieja jak papużki nierozłączki, ale czym
byłaby "jesień" życia bez nich? Podoba mi się Twój
wiersz. Pozdrawiam :)

...może jeszcze przyjdzie i lilie przyniesie zanim
jeszcze lato a nie pani jesień...

W parze do szczęścia na jesień życia, przesyłam
koszyk złotych promyków.
Pozdrawiam Cię Grażynko cieplutko:)

Piękny wiersz... taki rozmarzony klimat, romantyczny,
delikatny... Świetnie się czyta - lekko i płynnie...
Bardzo mi się podoba!

Witaj / bardzo fajny pełen nadziei wiersz, tak to już
jest...latka nam uciekają, a miłość często jakoby
jeszcze ta pierwsza. Tylko pozazdrościć. Pozdrawiam

piękny z nutką nadziei na bukiet z nenufarow i pogodną
jesień życia
pozdrawiam serdecznie:-)

czy ujrzę śmiałka niosącego mi lilie wodne...

myśle że tak jest w twoim wierszu nadzieja
i oblicze szczęścia - to bardzo wiele

Lilie wodne są pod ochrona,czy znajdzie się aż taki
śmiałek:))Przepięknie o późnej miłości:)+++