Niewolnica samotności
Niewolnica samotności
Boi się spojrzeć
Peszy ją wzrok
Szalona cierpiętnica
Zaciągasz się jej słowem
Wydmuchujesz litość
Twe usta się śmieją
Z jej bezradności
Petem gasisz jej niewinność
I bywa, że ma ochotę użyć sieci
Zaplątać cię w pajęczynę kłamstw
Lecz nie jej
Czasem myśli, że najlepsze co może
zrobić
To kupić ci okulary
autor
choranawszystko
Dodano: 2010-03-05 20:43:43
Ten wiersz przeczytano 579 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Samotni jesteśmy od poczęcia, samotność jest naszą
pierwszą i ostatnią przyjaciółką...Pokochaj ją, a
przestaniesz być sama, okulary nie są potrzebne. Nawet
w tłumie przyjaciół zawsze jesteś TY i Twoja
samotność..ona jest w życiu potrzebna nam jak
woda...żeby zrozumieć siebie...
Smutny... aczkolwiek prawda niestety taka bywa.
Pozdrawiam i życzę oczu potrafiących dostrzec
prawdziwe piękno, te Twoje!